Skokowy (C) z pracą na szeregach gimnastycznych

Arabika

Koń: Arianin
Trener: Arabika
Rodzaj treningu: Skokowy
Klasa: C
Czas trwania: 1,5 h
Cel: Poćwiczyć elastyczność Arianina na szeregach gimnastycznych.

Dzisiaj przyszłam do Arianina. Stwierdziłam, że zrobimy sobie trening z szeregami gimnastycznymi. Dziwna sprawa jest z tymi szeregami, są bowiem najtrudniejszymi elementami do pokonania dla konia, a zarazem są najłatwiejsze dla jeźdzca. Szeregi ćwiczą u konia zarówno skoczność, elastyczność, jak i uwagę. Są bardzo ważnym elementem w treningu konia, bo najwięcej dają. Poszłam więc do ogra do boksu i przywitałam się z nim, po czym poszłam po jego sprzęt do czyszczenia i sprzęt skokowy Wink

Kiedy wróciłam, wyprowadziłam go na korytarz i zaczęłam czyścić. Nie był bardzo brudny, jednak miał parę zaklejek, po dzisiejszym padoku. Kiedy uporałam się z czyszczeniem, założyłam mu ogłowie i siodło, a na nogi ochraniaczki skokowe, po czym poszliśmy sobie na halę. Niestety pogoda nie dopisywała, tak więc musieliśmy się na hali gnić, bo na dworze nijak nie dało się skakać, z powodu lejącego już od dobrych paru godzin deszczu. Powoli zaczynałam zastanawiać się, czy nasz klimat nie zmienia się czasami w jakiś monsunowy, czy coś?
Na hali podciągnęłam mu popręg, ale nie do końca i wsiadłam na niego. Pogłaskałam go i ruszyliśmy sobie spokojniutkim stępikiem na luźnej wodzy. Stwierdziłam, że musimy sobie włączyć radyjko, tak więc zrobiliśmy. Arianin nie przejął się radyjkiem i nie przestraszył się go, tak jak mi to ostatnio Siwa zrobiła ^.^ Pogłaskałam go i po jakiś piętnastu minutkach stępika zaczęłam go zbierać i zaczęliśmy coś robić. Tym 'czymś' były wolty, półwolty, zmiany kierunku i wężyki. Arianin ładnie reagował na moje sygnały, więc pogłaskałam go. Kiedy poczułam, że jest już gotowy, zakłusowaliśmy sobie i też porobiliśmy trochę ćwiczeń na elastyczność i wygięcie. Po jakimś czasie poćwiczyliśmy na drążkach i zrobiliśmy sobie przejścia między kłusem roboczym, a pośrednim, oraz między roboczym a wyciągniętym. Pogłaskałam go i zahamowałam go do stój. Arianin zrobił płynne przejście z błyskawicznym zatrzymaniem. Pochwaliłam go i podciągnęłam mu popręg, po czym cofnęliśmy się o trzy kroki i zakłusowaliśmy. Z kłusa zagalopowaliśmy sobie i poćwiczyliśmy przez chwilę na woltach, a potem na drągach. Kiedy stwierdziłam, że on już jest rozgrzany, zaczęliśmy tę lepszą, czyli skokową część treningu.
Na początek poćwiczyliśmy na niziutkich przeszkodach, żeby go rozgrzać, zaczynając od kawaletek, kończąc na klasie L. Kiedy Arianin trochę się rozskakał, najechaliśmy na pierwszy szereg. Na początek z kłusa, szereg składał się z krzyżaka 100 - 1 foula - stacjonata 100. Arianin przemknął przez to jak burza, więc poprosiłam takie dwie miłe dziewczynki, które pomagają w stajni, a w zamian czasami robię im wyczerpujące treningi ujeżdżeniowe, o podwyższenie przeszkód o 10 cm. Przez to Arianin też ładnie przeszedł, więc zmniejszyliśmy odległość, z jednej fouli galopu, na skok-wyskok. Tutaj też bez problemu. Doszła więc trzecia przeszkoda, którą było doublebarre 110; 120. Nasz szereg wyglądał teraz tak: krzyżak 110 - skok-wyskok - stacjonata 110 - 1 foule - doublebarre 110;120. Tym razem już z galopu. Zrobiłam szeroki najazd, żeby się ogierzasty na to napatrzył, po czym skoczyliśmy to. Na czysto. Pogłaskałam go i stwierdziłam, że trochę dodamy trudności i doszła jeszcze jedna przeszkoda, czyli czwarta, którą była stacjonata 130, w odległości dwóch fouli galopu od doublebarra, a krzyżak i pierwsza stacjonata zostały podwyższone o 10 cm. Pogłaskałam ogra i najechaliśmy na to. Tym razem konik trochę się pogubił na dwóch ostatnich przeszkodach, ale obyło się bez zrzutki - tylko puknięcie, więc skoczyliśmy to samo jeszcze raz. Tym razem bezbłędnie. Pogłaskałam go i stwierdziłam, że na ostatni raz jeszcze trochę mu uprzykrzymy życie, więc za naszym szeregiem, po delikatnym łuku został ustawiony jeszcze jeden szereg składający się z doublebarre 120; 130 - jedna foula - triplebarre 110; 120; 130. Drugi szereg był łatwiejszy do skoczenia ze względu na profil przeszkód - szerokie lepiej się koniom skacze, ale za to był wyższy. Pogłaskałam Arianina i dałam mu chwilkę stępa, po czym zagalopowaliśmy i nahechaliśmy na pierwszy szereg, który poszedł nam dobrze, po czym na drugi. Arianin był zdziwiony tą nowością, ale jakoś sobie chłopczyna poradził. Wink

Pogłaskałam go i stwierdziłam, że mu wystarczy, bo był już trochę zmęczony, ale patrząc na mój najnowszy wynalazek - urządzenie, które podłączone do popręgu, mierzy koniowi tętno i wyświetla je na zegarku na ręce, ogier miał dobre tętno - 150. A jak wiadomo, praca beztlenowa, czyli taka, na której robią się zakwasy zaczyna się o d 180. Dałam mu już luźną wodzę i stępowaliśmy przez kolejne 20 minut. Po piętnastu minutach jego tętno spadło do normalnych 28 uderzeń na minutę, co znaczy, że ten trening wcale nie był aż tak wymęczający i ze spokojem mogłabym mu jeszcze trochę dołożyć. Byłam z tego faktu zadowolona, ponieważ oznacza to, że ma bardzo dobrą kondycję i w zasadzie możemy iść dalej. Kiedy on już ochłonął, wzięłam go do stajni, gdzie go rozebrałam i wyczyściłam, a potem wpuściłam do bosku.