Lonża i gra w jeża

Arabika

Dzisiaj poszłam po kobyłę do stajni. Zamierzałam z nią przećwiczyć grę w jeża. Ostatnio, po naszym miesięcznym treningu składającym się tylko i wyłącznie z join-upów, kobyła aż za mną tęskni, co objawia się głośnym protestem, kiedy ja wychodzę ze stajni. Nie ułatwia mi to życia, ponieważ ona brzmi, jakby ją obdzierano ze skóry, no ale cóż. Z drugiej strony jestem szczęśliwa i zadowolona, że tak szybko zdołała się odbudować psychicznie. Kiedy wlazłam do stajni zostałam przywitana głośnym rżeniem, podeszłam do Siwej i pogłaskałam ją, po czym otworzyłam jej boks i poszłyśmy na round-pen. Nie prowadziłam jej na niczym, sama szła za mną.
Na round-penie stwierdziłam, że trochę ją pomęczę fizycznie i wzięłam bat do lonżowania. Kobyła nie bała się bata, odczuliłam ją na niego, ale wiedziała, że kiedy zbliża się w jej kierunku, to ma iść. Szła sobie stępem przez dwadzieścia minut, po czym przeszłyśmy do kłusa. W kłusie oczywiście, tak jak w stępie zmieniałam jej kierunek co chwilę. Ustawiłam drągi na galop, potem na kłus. Kobyle ładnie poszło z drągami, więc przeszłyśmy do galopu. Zrobiłyśmy parę kółek i dałam jej parę małych stacjonat do poskakania. Lonża nie była wyczerpująca, ale też nie była lekka. Ot, taka, na jej aktualny stan kondycyjny, który zresztą się widocznie polepsza. Zatrzymałam ją i przywołałam ją do siebie.
Nagrodziłam ją pieszczotą, za dobrą pracę i przeszłyśmy do jeża. Ułożyłam palce w jeża i zaczęłam naciskać na jej klatkę piersiową. Musiałam tak chwilę stać, zanim ona przesunęła ciężar ciała. Na początku w ogóle chciała mnie zaatakować, ale nadziała się na mój łokieć, który specjalnie ustawiłam tak, żeby kobyła miała wrażenie, że ona sama zrobiła sobie ała. Zaniechała więc po trzech próbach, ataku na mnie i w końcu stwierdziła, że jej nie wygodnie, kiedy jej naciskam na klatkę piersiową. Eureka! Wydedukowała więc sobie po chwili, że w takim razie dobrym wyjściem z sytuacji jest odsunięcie się od nacisku. Kiedy tylko przeniosła ciężar ciała, utwierdziłam ją, w jej myśleniu, zwalniając ucisk i po chwili pogłaskałam ją w tym miejscu, gdzie na początku ją naciskałam. Po dłuższej chwili udało nam się dojść do kilku kroków w tył, więc przerzuciłam się na inną część ciała. Była to lewa łopatka. Tutaj schemat z atakowaniem i uczeniem się powtórzył. Widać, że kobyła musi się dużo nauczyć, ale nawet nieźle jej idzie.. Powtórzyłyśmy to samo na drugą łopatkę i na zad. W końcu Siwej udało się załapać o co kaman i nawet ładnie się odsuwała. Wtedy to stwierdziłam, że nam wystarczy i nagrodziłam ją, po czym poszłyśmy do stajni.
W stajni wyczyściłam ją jeszcze do końca, przed lonżą sprawdziłam tylko stan jej kopyt, wyczyściłam kopyta i zerknęłam na sierść. Teraz ładnie ją wyczyściłam, calutką. Kiedy skończyłam była piękna i gdyby mogła, lśniłaby Very Happy

Pogłaskałam ją i wsadziłam do boksu, po czym wyszłam żegnana jej zrozpaczonym rżeniem...